POMOC SPOŁECZNA

Misją Ośrodka jest poprawa warunków życia w gminie Stromiec oraz dążenie do integracji społecznej poprzez stwarzanie mieszkańcom możliwości rozwoju oraz skuteczne przeciwdziałanie różnym formom wykluczenia społecznego.

Ośrodek realizuje zadania w sposób profesjonalny i z empatią.

Ośrodek kieruje się kodeksem etyki zawodowej i buduje wizerunek nowoczesnej i przyjaznej instytucji.

Świadczenia z pomocy społecznej przyznaje się zgodnie z ustawą o pomocy społecznej, Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ( t.j. Dz. U. z 2021 roku, poz. 2268 z późn. zm.).

Pomoc udzielana jest na wniosek osoby zainteresowanej. Należy zgłosić się do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Stromcu. Zwracając się o wsparcie przedstawiamy swoją prośbę na piśmie w formie podania lub ustnie wówczas pracownik przyjmie wniosek w postaci spisania protokołu. Decyzja w sprawie zasiłku podejmowana jest po przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego. Wywiad przeprowadza pracownik socjalny. Pracownik socjalny odwiedza osobę lub rodzinę starającą się o pomoc w jej domu. Rozpoznaje  sytuację i na tej podstawie planuje pomoc. Pracownik socjalny ma prawo domagać się od osoby lub rodziny złożenia zaświadczenia lub oświadczenia o uzyskiwanych dochodach i stanie majątkowym. Jeżeli odmówimy złożenia takiego oświadczenia, możemy spotkać się z odmową udzielenia pomocy. Ośrodek pomocy może nie przyznać wsparcia, a także może zostać uchylona decyzja o już przyznanym świadczeniu jeżeli:

1) osoba lub rodzina nie współpracuje z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej,

2) odmawia zawarcia kontraktu socjalnego lub nie dotrzymuje jego postanowień,

3) osoba bezrobotna bez uzasadnienia odmawia podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub wykonywania prac społecznie użytecznych,

4) osoba uzależniona bez uzasadnienia odmawia podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego.

W przypadku stwierdzenia przez pracownika socjalnego marnotrawienia przyznanych świadczeń, ich celowego niszczenia lub korzystania w sposób niezgodny z przeznaczeniem bądź marnotrawienia własnych zasobów finansowych może nastąpić ograniczenie świadczeń, odmowa ich przyznania albo przyznanie pomocy w formie świadczenia niepieniężnego (art. 11 ust. 1 w/w Ustawy ). Osoby i rodziny korzystające ze świadczeń z pomocy społecznej są zobowiązane niezwłocznie poinformować organ, który przyznał świadczenie, o każdej zmianie w ich sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej, która wiąże się z podstawą do przyznania świadczeń (art. 109 w/w Ustawy ).

Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje:

1. osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 776,00 zł,
2. osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 600,00 zł.

Aby sprawdzić czy kwalifikujemy się do świadczeń pomocy społecznej należy zsumować przychody z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku, czyli np. osoba ubiegająca się o pomoc w marcu, musi udokumentować swoje dochody z lutego. Obliczając kryterium dochodowe na osobę w rodzinie sumujemy przychody wszystkich członków rodziny (np. zarobki, renty i emerytury, zasiłek dla bezrobotnych – to tylko przykłady – uwzględnianych dochodów może być więcej). Muszą to być dochody brutto pomniejszone o podatek oraz składki na ubezpieczenia.

Zgodnie z Ustawą o pomocy społecznej pomocy udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu :

1. ubóstwa,
2. sieroctwa,
3. bezdomności,
4. bezrobocia,
5. niepełnosprawności,
6. długotrwałej lub ciężkiej choroby,
7. przemocy w rodzinie,
   1. potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi,
8. potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
9. bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,
10. trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczpospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą,
11. trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
12. alkoholizmu lub narkomanii,
13. zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej,
14. klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Świadczeniami z pomocy społecznej są:

1. Świadczenia pieniężne:
   1. zasiłek stały,
   2. zasiłek okresowy,
   3. zasiłek celowy i specjalny zasiłek celowy,
   4. zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie;

2. Świadczenia niepieniężne:
   1. praca socjalna,
   2. bilet kredytowany,
   3. składki na ubezpieczenie zdrowotne,
   4. składki na ubezpieczenia społeczne,
   5. pomoc rzeczowa, w tym na ekonomiczne usamodzielnienie,
   6. sprawienie pogrzebu,
   7. poradnictwo specjalistyczne,
   8. interwencja kryzysowa,
   9. schronienie,
   10. posiłek,
   11. niezbędne ubranie,
   12. usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania, w ośrodkach wsparcia oraz w rodzinnych domach pomocy,
   13. specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania oraz w ośrodkach wsparcia,

Zasiłek stały przysługuje

1) pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej;

2) pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie są niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.

Całkowita niezdolności do pracy oznacza:

· całkowitą niezdolność do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (orzeczenie lekarza orzecznika/ Komisji ZUS o całkowitej niezdolności do pracy lub/ oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji), albo

· zaliczenie do I lub II grupy inwalidów, lub

· znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności (odpowiednie orzeczenie zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności).

Maksymalna kwota zasiłku stałego wynosi 645 zł, minimalna 30 zł. Zasiłek wypłacany jest w wysokości różnicy między kryterium dochodowym a dochodem osoby (lub na osobę w rodzinie).

Przykład 1:

Jedynym dochodem samotnej osoby niepełnosprawnej, całkowicie niezdolnej do pracy, jest zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 215,84 zł. Kryterium dochodowe dla osoby samotnie gospodarującej wynosi 776 zł. Różnica wynosi: 776 - 215,84 =560,16 zł. Kwota zasiłku stałego w przypadku tej osoby została ustalona 560,16 zł.

Przykład 2:

W rodzinie jest osoba niezdolna do pracy z powodu wieku. Po zliczeniu dochodów tej rodziny okazało się, że na jedną osobę w rodzinie przypada 200 zł. Kryterium dochodowe na osobę w rodzinie wynosi 600 zł. Różnica wynosi: 600 - 200 = 400 zł. Kwota zasiłku stałego w tym przypadku została ustalona na 400zł.

Zasiłek okresowy

Jest wypłacany m.in. w następujących sytuacjach:

1. długotrwała choroba,
2. niepełnosprawności
3. bezrobocie,
4. możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień do świadczeń z innych systemów zabezpieczenia społecznego :

Zasiłek okresowy ustala się:

1) w przypadku osoby samotnie gospodarującej - do wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 776 zł miesięcznie;

2) w przypadku rodziny - do wysokości różnicy między kryterium dochodowym rodziny a dochodem tej rodziny.

3. Kwota zasiłku okresowego ustalona zgodnie z ust. 2 nie może być niższa niż 50 % różnicy między:

· kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby;

· kryterium dochodowym rodziny a dochodem tej rodziny.

4. Kwota zasiłku okresowego nie może być niższa niż 20 zł miesięcznie.

5. Okres, na jaki jest przyznawany zasiłek okresowy, ustala ośrodek pomocy społecznej na podstawie okoliczności sprawy.

Przykład :

Osoba samotna osiąga dochód w wysokości 201 zł miesięcznie.

Kryterium dochodowe dla osoby samotnie gospodarującej to 776 zł. Różnica wynosi: 776 - 201 = 575 zł. Gwarantowana kwota tego zasiłku – kwota którą musi wypłacić gmina/ OPS jeżeli przyzna zasiłek, to 287,50 zł. (5750zł. x 50%).

Zasiłek Celowy

Wypłacany jest w celu zaspokojenia niezbędnej (konkretnej) potrzeby bytowej. Zasiłek może być przeznaczony na/ może pokryć:

1) koszty zakupu żywności, leków, leczenia,

2) kupno opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego,

3) drobne remonty i naprawy w mieszkaniu,

4) koszty pogrzebu,

5) bilet kredytowy.

Zasiłek może być również przyznany osobie lub rodzinie, która poniosła straty w wyniku:

1) zdarzenia losowego,

2) klęski żywiołowej lub ekologicznej.

W tych przypadkach pomoc może być przyznana nieżalenie od dochodu i może nie podlegać zwrotowi.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe może być przyznany :

1. specjalny zasiłek celowy w wysokości nieprzekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny

Posiłek w szkole i w domu

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Stromcu realizuje program ,,Posiłek w szkole i w domu ”. Celem Programu jest wsparcie gmin w wypełnianiu zadań własnych o charakterze obowiązkowym w zakresie dożywiania dzieci oraz zapewniania posiłku osobom jego pozbawionym, ze szczególnym uwzględnieniem osób z terenów objętych wysokim poziomem bezrobocia i ze środowisk wiejskich.

W ramach Programu są realizowane działania dotyczące w szczególności zapewnienia pomocy:

• dzieciom do 7 roku życia
• uczniom do czasu ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej,
• osobom i rodzinom znajdującym się w sytuacjach wymienionych w art. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej

Program przewiduje otrzymanie pomocy w następujących formach:

• posiłek, ze szczególnym uwzględnieniem posiłku gorącego,
• zasiłek celowy na zakup posiłku lub zakup żywności
• świadczenie rzeczowe w postaci produktów żywnościowych.

Zgodnie z Programem posiłek w szkole i w domu może być przyznana nieodpłatnie osobom i rodzinom, o których mowa powyżej, jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej lub dochód na osobę w rodzinie nie przekracza 150% kryterium dochodowego, o którym mowa odpowiednio w art. 8 ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy o pomocy społecznej.

Do udzielania pomocy w formie posiłku mają zastosowanie odpowiednio przepisy ustawy o pomocy społecznej, dotyczące udzielania świadczeń z pomocy społecznej.

Usługi opiekuńcze

przysługują osobie samotnej, która z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiona. Przysługuje również osobie w rodzinie, kiedy rodzina, a także wspólnie niezamieszkujący małżonek, wstępni, zstępni nie mogą takiej pomocy zapewnić.

Usługi opiekuńcze obejmują pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opiekę higieniczną, zalecaną przez lekarza pielęgnację oraz, w miarę możliwości, zapewnienie kontaktów z otoczeniem.

Specjalistyczne usługi opiekuńcze są to usługi dostosowane do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, świadczone przez osobę ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym.

Ośrodek pomocy społecznej, przyznając usługi opiekuńcze, ustała ich zakres, okres i miejsce świadczenia.

Na terenie Gminy Stromiec usługi opiekuńcze świadczone są w formie pomocy sąsiedzkiej.

Odpłatność za usługi uzależniona jest od dochodu świadczeniobiorcy i wynosi zgodnie z Uchwałą Rady Gminy Stromiec NR XXII.173.2016 z dnia 29 grudnia 2016r. odpowiednio:

Umieszczenie w domu pomocy społecznej

Przysługuje osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku i choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych. Osobę kieruje się do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu, zlokalizowanego jak najbliżej miejsca zamieszkania osoby kierowanej, chyba że okoliczności sprawy wskazują inaczej, po uzyskaniu zgody tej osoby lub jej przedstawiciela ustawowego na umieszczenie w domu pomocy społecznej.

Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalająca opłatę za pobyt wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej.

Decyzję o umieszczeniu w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy prowadzącej ten dom, lub starosta powiatu prowadzącego dom pomocy społecznej. W przypadku regionalnych domów pomocy decyzję wydaje marszałek województwa, a w przypadku regionalnego domu pomocy społecznej finansowanego z dochodów własnych samorządu wojewódzkiego decyzje o skierowaniu wydaje organ gminy, a decyzję o umieszczeniu i opłacie za pobyt wydaje marszałek województwa., z zastrzeżeniem ust. 5.

Obowiązani do wnoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności; mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, małżonek, zstępni przed wstępnymi, gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej- przy czym osoby i gminy nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.